M HKA Ensembles

Installatie, variable dimensions.

Collection: Courtesy gb agency, Paris.

Op het eerste gezicht lijken de sculpturen van Breer niets meer dan objecten op de grond, minimalistische sculpturen, vrij heterogeen van vorm en grootte. Een ongeïnformeerde en haastige kijker zal niets anders zien. Degenen die zichzelf voldoende tijd geven om te zien, zullen echter merken dat de beelden heel langzaam, in rechte lijnen, dwars door de ruimte bewegen. Wanneer ze een obstakel tegenkomen, stoppen ze en veranderen van richting, zoals slakken of andere weekdieren, waarmee ze hun trage bewegingen en schijnbare autonomie delen.

Net zoals zijn films, hebben de sculpturen een speelse, onvoorspelbare kwaliteit. Breers eerste Floats dateren uit de jaren 1960, in de jaren 1990 liet hij ze herleven. Platte gekleurde vormen bewegen langzaam over zwarte asfalt of de grijze vloeren van musea en galeries. Gewichtloos glijden ze in een vloeiende bewegingen door de ruimte. En net zoals ze dat deden in de jaren 1960 verstoren de Floats ook nu nog de gemeten orde van tentoonstellingen en brengen ze bezoekers in verwarring.

“Now really the point of my pieces is that they travel. They move around the space by themselves.” zegt Breer. Als toeschouwer word je hun medereiziger, je volgt de richting van hun reis en wordt er mee uitvoerder van.