Doordat Hugo Roelandt afstand nam van representatie en materialiteit, raakte hij steeds meer geïnteresseerd in ‘vormloze’ elementen zoals lucht, water, licht en kleur. Sommige van zijn laatste werken bestonden alleen uit de manipulatie van licht en ruimte. Zo creëerde hij een serie lichtsculpturen, waaronder een lichtshow geprojecteerd op de neoklassieke achtergevel van de Koninklijke Academie van Antwerpen. In Barcelona presenteerde hij Aigua Bellugada/ De vorm van water (1986). De installatie bestond uit plastic zakken gevuld met water in een rasterformatie, die glinsterden in het zonlicht. Deze tentoonstelling bevat ook een reconstructie van de installatie Circulatie (1985). Roelandt plaatste daarvoor een reeks ventilatoren in een boog op de muur, met microfoons die het geluid van de bewegende lucht versterkten. In een tijd waarin economische logica het Belgische culturele landschap steeds meer bepaalde, maakte Roelandt van de gemeenschappelijke aanwezigheid van lucht om ons heen een artistieke ervaring.