M HKA Ensembles

Video, 00:13:53.

Collection: Deutsches Tanzfilminstitut Bremen, Bremen.

In Bretter [Planken] (1980) stelt Hoffmann zichzelf bloot aan een lichamelijke uitbreiding van extreme dimensies. Ze gebruikt bewust de geluiden die worden gecreëerd door haar geselecteerde materialen, om muziek voor haar stukken te componeren. Beide werken worden herhaaldelijk gedocumenteerd op video.

“Soms word ik door een werk aangetrokken via objecten die niet eens bestaan, en die ik zelf fabriceer. Ik heb het altijd al interessant gevonden hoe rekwisieten, echt of gekunsteld, onderdeel worden van het lichaam, en dat dit een transformatie ondergaat – als een uitbreiding. De planken die ik in het stuk Bretter aan mijn rug vastbind zijn niet noodzakelijk een vreemd element. Ze zouden evenzeer een kruis kunnen zijn, maar, afhankelijk van de positie, ook vleugels. Maar dit heeft niets te maken met het dramatische aspect van een kruisiging: wat mij interesseerde waren de lijnen, en ook de manier waarop de zachtheid van het lichaam zich gedraagt in relatie tot onbuigzaam materiaal.” (Reinhild Hoffmann)