M HKA Ensembles

Object, 185 x 145 x 70 cm.

Collection: Private Collection.

"Eigenlijk gaat het om een bijzonder simpele uitvinding waarvan ge zoudt denken dat ze allang gerealiseerd zou moeten zijn, maar toch niet. Dat komt omdat de meeste minihelikopters in de praktijk super gevaarlijk zijn. Die hebben een grote rotor, maar daar kunt ge onmogelijk mee landen, want als ge een beetje voorover bukt of schuin hangt, dan slaat die rotor in de grand. Bovendien, als ge met zo 'n ding op uw rug tussen de mensen terechtkomt ..." - Panamarenko

In 1969 ontwerpt Panamarenko zijn eerste draagbare vliegapparaat, de Portable Air Transport. Het idee om zich door middel van een motor en een schroef in het luchtruim te verheffen, duikt halfweg de jaren tachtig opnieuw op in het project Rucksackflug, dat uit tal van vliegende rugzakken bestaat. Hetzelfde thema resulteert in 1994 in de Pepto Bismo, een performant en draagbaar vliegapparaat dat door de piloot op de rug wordt gedragen. De titel van het vliegapparaat is ontleend aan het Amerikaanse geneesmiddel Pepto Bismol. Door de laatste letter van de naam weg te laten, krijgt de nieuwe naam een beklijvend en tegelijk mythisch karakter.

 De voortstuwing van de Pepto Bismo gebeurt niet door de luchtverplaatsing via een fan, zoals bij de rugzakken het geval is, maar door een reeks korte hefschroeven die aangedreven worden door kleine maar krachtige motoren. Het helikopterprincipe stelt de piloot in staat loodrecht op te stijgen terwijl de besturing volledig door de lichaamsbeweging gebeurt.

De kledij van de Pepto Bismo komt uit Panamarenko's persoon­lijke garderobe.

"Dat is een lange Russische legerjas van wel vijf centimeter dik, die ik ooit gekocht heb bij de Brandenburger Tor in Berlijn. Nu kunt ge dat niet meer vinden, of het is namaak ..." - Panamarenko

In 2003 laat galeriehouder Ronny Van de Velde zes bronzen vervaardigen van de Pepto Bismo II. Een ervan krijgt van de Stad Antwerpen een publieke plaats als monument op het Sint-Jansplein, centraal in de volkse wijk waar Panamarenko ruim dertig jaar heeft gewoond en gewerkt. Het beeld wordt ingewijd tijdens de Zomer van Panamarenko in 2003, wanneer de kunstenaar gevierd wordt met gelijktijdige tentoonstellingen van zijn werk in het Rubenshuis, het MUHKA en de Antwerpse Luchtschipbouw.

(bron: Hans Willemse en Paul Morrens, in: 'Copyright Panamarenko', 2005)

Toevoegen aan je lijst