M HKA Ensembles

Artist Novel, 21.6 x 14 cm, 211 p, language: English, Dutch (bilingual edition), publisher: Onomatopee, Eindhoven/Amsterdam, The Netherlands, ISBN: 9789078454946.

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. B 2025/231).

Literaire synopsis *Inertia* is een verslag van twee bezoeken aan Palestina. De onmiddelijke aanleiding was de Israëlische aanval op Gaza in januari 2009, die ruim werd verslaan in de media, en waar een emotionele aantrekking vanuit ging. Het eerste bezoek gebeurde deels in de context van de Riwaq Biënnale, het Palestijnse kunstevent met kritische opzet. Het idee van de biënnale als een model voor artistieke sociale kritiek is nauw verbonden met de belofte van kunst als mede-vormgever van de samenleving. Het centrale uitgangspunt is dat men niet alleen als kunstenaar, maar ook als neutraal publiek aanwezig is in dat krachtveld, als een wat verwijderd onderdeel van een culturele oefening zoals een biënnale, en er van binnenuit commentaar op leveren. Daarnaast is het ook een literair verslag van het verblijf in Palestina. Er worden opvattingen verkend: oriëntatie/desoriëntatie, propaganda en politiek vooroordeel. Een belangrijke vraag hierbij: hoe kan men zelfstandig informatie vergaren, schipperend tussen de ideologische propaganda van de betrokken partijen. Die pogingen tot contact vangen aan met de premise dat het verblijf kort en tijdelijk is, en de contacten ontoereikend zullen zijn. Dat is een weerspiegeling van de vaststelling dat toewijding, ook al wordt die vaak beleden, zelden resulteert in een echte samenkomst of een diepgaand begrip van de situatie. Verhouding van de roman tot de praktijk van de kunstenaar De roman *Inertia* is een onderdeel van een lopende project dat bestaat uit een boek, een tekst en video-opnames. Ze is representatief voor Sergbars’ kunstenaarspraktijk, waarin het ‘oorspronkelijke’ kunstwerk als voorwerp verbonden is met zijn nabije posities die samen de betekenis van een kunstwerk voortbrengen: theorie, beleid, kritiek, instelling en curator. De kunstenaar begon met het maken van schilderijen en installaties, maar de aandacht werd verlegd naar de perifere en essentiële posities van de kunstproductie. Dat betekent dat het institutionele, de theorie, het beleid, het curatorschap en de kritiek als gelijke partners worden opgenomen in het palet van de kunstproductie. Tekst speelt in deze kwestie een belangrijke rol als middel voor vertalen, bouwen en omvormen tussen deze verschillende posities. Voor de kunstpraktijk van Segbars betekent dit concreet dat hij zowel de rol van curator als van schrijver op zich neemt, om de functie van het kunstwerk te onderzoeken in relatie met deze andere posities. De romanvorm, de transformatie van het oorspronkelijk visuele karakter van kunst tot literatuur, is nog een stap verder van deze bepalende tekstvormen, en kan, onder enig voorbehoud, worden gezien als een ultiem toevluchtsoord om een vorm van autonomie te behouden. [Novel website](http://www.onomatopee.net/)