M HKA Ensembles

Sculptuur, 158 x 90 cm.

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. BK6887_M148).

Een bronzen mysterieuze figuur zonder benen met een halfronde onderkant als een grote zak… Deze mensachtige figuur is een bekend silhouet in het werk van Juan Muñoz. De sculptuur is een popachtige voorstelling van de mens die in zijn beweging belemmerd wordt. Hij lijkt gedoemd tot een oneindig bewegen zonder ooit van plaats te kunnen veranderen. De zak waarin de pop gevangen zit, roept gevoelens op van onmacht, eenzaamheid en verlangen. De figuur is voldoende mens om hem als een medemens te zien, maar tegelijkertijd vreemd genoeg om een raadselachtige spanning op te wekken. Ook is de sculptuur kleiner dan mensgrootte. Muñoz deed dit bewust. “Je moet dingen niet op dezelfde grootte maken als ze zijn. Ze moeten groter of kleiner zijn. Ik maak ze kleiner omdat dat een grotere psychische en conceptuele afstand creëert tussen de toeschouwer en het object.”

Muñoz noemde deze mensachtige figuren “automatons”, ze lijken mens, maar zijn volslagen niet-menselijk. Hij wilde graag een mensfiguur maken die dé ultieme beeltenis van de mens weerspiegelt, zoals er één steeds terugkerende afbeelding bestaat van de Heilige Maagd Maria (altijd diezelfde kleren en gelaatstrekken) of van Christus (altijd dat lange haar en baardje). Muñoz omschreef het als volgt: “Op vele schilderijen uit de vroege renaissance, zoals bijvoorbeeld van de kunstenaar Giotto, zie je hetzelfde gezicht herhaald voor dezelfde figuur, bijna identiek. Deze beelden worden ontdaan van hun persoonlijkheid en worden bijna surrealistisch. Vele kunstenaars hadden geluk en hebben jaren gebruik van die beelden gemaakt. Als ik een figuur kan maken die zo gedepersonaliseerd is dan zou ik nog een miljoen jaar kunnen werken.”