De video's en films van de Gruyter & Thys spelen zich vaak af binnen de muren van ruimten waar intermenselijke spanningen zich opbouwen en een uitgesproken somberheid in het hart van de uitzonderlijke maatschappelijke verbeelding van beide kunstenaars voelbaar wordt. Toch bezinnen de werken niet enkel over de grote vraagstukken van sociale klasse en ontbering, maar zijn ze tevens obsessieve observaties van innerlijke processen. De werken Der Schlamm von Branst (2008), Ten Weyngaert (2007) en The Frigate (2008) bij voorbeeld portretteren de gespannen omgeving van een gemeenschapscentrum waar men verondersteld wordt kunst te beoefenen als vorm van sociale interactie en therapie. Dialoog wordt hier echter vervangen door perverse en bovennatuurlijke gebeurtenissen, die verschijnen door bizarre, agressieve processen van sublimatie.