REFLECTIES OVER CULTURELE COMPLEXITEIT
Deze titel ontstond uit gesprekken over het werk van Kostis Velonis, Jimmie Durham en Danny Matthys.
Kunstenaars werken niet enkel met symbolen, tekens en vormen. Hun materiaal omvat ook verontrustende culturele referenties die gaan van het fantasmagorisch begrijpen van een cultuur door haar veroveraar tot de subculturele artefacten van de initiële bevolking, van een verhaal verloren in de geschiedenis tot de wonden van collectieve trauma’s. Complexiteit is een kenmerk dat geworteld is in het onvolledige begrip van in elkaar vervlochten krachten. Kan kunst helpen om dit te ontrafelen?
Velonis maakt een parallellisme tussen monumenten aan de liefde. Enerzijds het stenen theater aan de voet van de Akropolis van Athene, gebouwd in 161 na Christus door Herodes Atticus als nagedachtenis aan zijn vrouw en anderzijds het lied The First Time Ever I Saw Your Face geschreven in 1957 door de Britse folkzanger Ewan MacColl voor Peggy Seeger, zijn latere vrouw. In Dead Deer vertrekt Durham vanuit clichématige verwachtingen van blanke mensen over Indiaans borduurwerk dat hij omtovert tot een krachtige wisselwerking die het met de materie kan aangaan. In Himmelfahrt aan de andere kant, zinspeelt een stukje hout een klein beetje op de christelijke transcendentie. In Vivre d’Abord haalt Matthys foto’s van onder het stof die stammen uit de Duitse, tussenoorlogse naturistenbeweging die door de nazi’s onderdrukt zou zijn.
>Danny Matthys, Vivre d'Abord [To Live, Above All], 1979.Photography, b/w photo.
>Jimmie Durham, A Dead Deer, 1986.Sculpture, skull, bone, wood, paint, string, plastic, 120 x 72 x 14.4 cm.
>Jimmie Durham, Himmelfahrt [Ascension], 1992.Sculpture, wood, iron, acrylic, 29 x 55 cm.
>Kostis Velonis, Little wooden seats and the woman of his dreams, 2006.Installation, medium-density fibreboard, plywood, metal, lamp, compact disk player, compact disk, 2 speakers, sound amplifier, variable dimensions.