M HKA Ensembles

° 1981

Leeft in Lisbon (PT), geboren in Luanda (AO), based in Ghent (BE).

Er schuilt – in de manier waarop de kunstenaar de toeschouwer direct confronteert – een merkwaardige vorm van provocatie in Nástio Mosquitos kunstwerken. In zijn performances en video’s plaatst de kunstenaar zichzelf centraal, en neemt daarbij verschillende persona’s aan, alsook houdingen die zijn geïnspireerd op zijn eigen ervaringen als acteur, presentator, zanger en media-impresario. Zijn werk wordt vaak omschreven als een kritische benadering van de stereotypen die bestaan rond Afrika en zijn volkeren, wat, hoewel niet onwaar, slechts ten dele de complexe ontmoeting die we doorheen zijn werk ervaren, beschrijft. Mosquito speelt met charisma en exotisme, is zowel grappig als eng, onderhoudend als ongemakkelijk. Het is nooit helemaal duidelijk of we de echte Nástio Mosquito te zien krijgen, en toch biedt het werk een glimp op een toekomst waarin we een zekere vrijheid kunnen hebben om te zijn wat we voelen, wars van politieke correctheid en de wens om consumenten van cultureel verschil te zijn.

3 CONTINENTS (EUROPA, AMERICA, AFRICA)

2010

De video 3 Continents toont Mosquito die drie opeenvolgende toespraken geeft voor elk van de drie continenten vermeld in de titel, telkens met een handgeweven kaart van elk continent aan de muur op de achtergrond. Bij het geven van de toespraken neemt hij een persona met een naïef zelfvertrouwen aan, die het heeft over het feit dat hij “Europa heeft gekocht” of  “de US van A heeft gekocht”, en dan enigszins komisch eindigt met het vroegtijdig afbreken van de laatste toespraak, met de smalende woorden: “fuck Afrika.” Het werk biedt een surrealistische omkering van de hegemonische blik en de imperialistische erfenis van de niet-westerse wereld, op een manier die donker ironisch, grappig en speels verwarrend is.

NÁSTIA’S MANIFESTO

2010

De video Nástia's Manifesto toont ons zeventien wegen naar het succes. Een eerder brutale Nástio Mosquito geeft ons, via zijn alter ego Nástia, advies: een verwarrende mix van diepgang, vrouwenhaat en pseudo-managementretoriek. Het is een soort experimentele mantra, die ons botweg instrueert een aantal van de belangrijkste sociale constructies in de samenleving te volgen of af te wijzen, gaande van aspiratie, status en leiderschap, tot onderwijs, religie en geschiedenis. Zoals Nástia zowel aan het begin en het einde verkondigt, is het “hypocriet, ironisch, en geen moer waard.” (NH)

Artist Website