M HKA Ensembles

Schilderij, 120 x 150 cm.

Collection: Courtesy collectie Katrien Carbonez, New York.

Koen van den Broek gebruikt de richtlijn van filmmaker Fellini en stelt een kader op waarbinnen hij zelf de regels bepaalt. Hij doorbreekt bovendien de regels die hij gewoonlijk voor zijn werken hanteert. Het resultaat is een atypisch werk van de kunstenaar met de dramatische geladenheid van een filmbeeld. Geen wonder, want Van den Broek baseerde zich dan ook op een van de epische eindbeelden van Wim Wenders film Paris, Texas. De figuur die we ruggelings zien, kijkt naar het hotel waar de moeder en zijn zoon herenigd worden, terwijl hij uit hun leven verdwijnt. De pijn en de eenzaamheid van dat moment zijn af te lezen uit de donkere compositie. Van den Broek projecteerde de film in zijn atelier en nam vanuit verschillende hoeken foto’s van het scherm, wat een vervorming van het beeld opleverde. In het kader van de productie Infinite Now, een nieuwe creatie van Chaya Czernowin rond de Eerste Wereldoorlog, lezen we de situatie als die van een soldaat die afscheid neemt van zijn burgerleven. Hij kijkt vanop afstand naar zijn thuis, terwijl rechts de gloed van het front reeds te zien is, vermengd met een zonsondergang die voor een zeker einde staat. Of is het net een zonsopgang en een nieuw begin?