Stef Van Looveren

2020

, 18 x 25 x 18 cm.
Materials: silicone and titanium piercings

Collection: Courtesy Stef Van Looveren.

Stef Van Looveren (°1992) is een Antwerpse multidisciplinaire genderfluïde kunstenaar die de  voornaamwoorden 'ze/zij' (they/them) en 'hun' (their) gebruikt om naar zichzelf te verwijzen. Van Looveren studeerde Schone Kunsten aan Central Saint Martins in Londen en aan Sint Lucas  Antwerpen. Hun praktijk omvat video-installatie, foto, sculptuur en performance. Van Looveren gebruikt de installaties als een poging om de performativiteit van ons menselijk gedrag te weerspiegelen en te ontmantelen, voornamelijk binnen de notie van gender. Door op een speelse manier onze sociale gedragingen en visuele cultuur na te bootsen, evolueert hun werk in de richting van een surrealistische geste.

De DPA-tassen van Stef Van Looveren ondersteunen hun visie dat 'seks' moet worden gezien als een verwisselbaar, draagbaar accessoire, iets waar de drager mee kan spelen. D staat voor dick, P  voor pussy, en A voor ass. De DPA-tassen zijn een combinatie van een ijzeren O-ring met siliconen afgietsels van (een heel gamma) bestaande genitaliën en achterwerken. Ze moeten zo inclusief mogelijk zijn en het onderscheid tussen 'seks' en 'gender' celebreren.  Letterlijke en/of herkenbare vormen gebruiken die helpen bij het visualiseren en ontmantelen van sociale verwachtingen, rollen en gedragingen. Vormen uit hun verband halen en een nieuwe combinatie voorstellen, als een poging om de constructie die er omheen werd gecreëerd in vraag te stellen en te verschuiven. Het brede spectrum aan seksen tonen, speelt een belangrijke rol bij het deconstrueren van het binaire geslachtssysteem, doordat het ons uitdaagt de betekenis van ons lichaam te heroverwegen.

Hanne Gaby Odiele over de handtas-sculpturen:

'De wereld ontwaakt en komt langzaam tot het besef dat seksualiteit en gender een spectrum zijn en dat seks dat ook is. Eenieders lichaam reageert op een andere manier op hormonen en maakt ze op een andere manier aan, en ieders geslachtsdeel is uniek. Hoewel deze sculpturen onze kleurrijke verschillen zouden kunnen vieren, is dit voor veel intersekse mensen niet onze realiteit. Intersekse kinderen in België en over de hele wereld worden nog steeds onderworpen aan niet-consensuele onomkeerbare genitale verminking door het medische establishment. Deze potentieel traumatische behandeling leidt vaak, zo niet altijd, tot levenslange lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen. De operaties waarover ik spreek zijn cosmetisch van aard en bedoeld om ons lichaam te 'normaliseren', door ze te dwingen zich te houden aan een binaire standaard van 'mannelijk' en 'vrouwelijk'. Hoe graag ik ook onze fysieke verschillen wil vieren, dat irriteert mij, een persoon aan wie het recht op lichamelijke autonomie werd ontzegd. Ik kan dat niet onbesproken laten. Gelukkig definieert mijn anatomie mij niet, en de mogelijkheid om openlijk te leven als een intersekse persoon heeft me bevrijd van de beperkingen van een binair getal dat niet voor mij bestemd is, waar ik niet in pas. Ik ben er trots op intersekse te zijn en zou het niet anders willen. Dit gezegd zijnde, wil ik leven in een wereld waar intersekse kinderen vrij van deze lichamelijke en geestelijke schade kunnen opgroeien en alle intersekse mensen hun mooie en perfecte intersexy-lichamen ten volle kunnen vieren.'

https://stefvanlooveren.com