M HKA Ensembles

Schilderij, 185 x 232.5 cm.

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. BK7195_M210).

Bij het bekijken van het werk van de Parijse kunstenaar Bernard Frize, merken we snel dat kleur en textuur een belangrijke rol spelen. Voor hem gaat schilderen over kleur aanbrengen op een oppervlak, over het doek dat als het ware een scherm is waarover de kleuren defileren. We zien geen herkenbare dingen, geen figuratieve aspecten. Dit is een zeer bewuste keuze van de kunstenaar, omdat beelden en iconografie hem niet interesseren. Hij beseft wel dat elk schilderij toch wordt gelezen als een soort verhaal, maar die verantwoordelijkheid verschuift hij naar de toeschouwer. Hijzelf steekt er geen verhaal in, het is de kijker die er zijn idee over vormt. Hijzelf is ‘slechts’ een arbeider, iemand die schilderijen maakt. Een kunstenaar is voor hem geen verheven of mysterieuze figuur, maar iemand die met materialen, zoals verf en borstels, werk produceert. Toch verwacht hij van zijn publiek een volgehouden observatie, want alleen op die manier kan men tot de ziel van het schilderij doordringen. Mensen moeten terug leren kijken naar kunst, volgens hem: De markt vraagt altijd dezelfde beelden van een kunstenaar, want de mensen kijken niet meer naar het schilderij, ze herkennen het simpelweg. Frize benadrukt in zijn werk de dualiteit tussen kunst en wetenschap. Hij wil de grens aftasten tussen de artistieke kwaliteit van het puur technische en het technische, het bijna mechanische van het schilderen. Het is voor hem noodzakelijk dat zijn werken als het ware bijna volautomatisch op het doek verschijnen. Hij probeert zijn rol in het productieproces zo fel mogelijk te minimaliseren. De hoofdzaak in zijn werk blijven de kleuren en materialen, die boven de eigen artistieke inbreng van de kunstenaar staan.