Sylvia Plath: The lost journal
2008
Tekening, 21 x 500 cm.
Materials: paper, black thread
Collection: National Museum of Contemporary Art, Athens (Inv. no. 609/08).
Papaconstantinous dagboek geeft in eerste instantie zijn poging weer om, vaak op een subversieve manier, een private, geheime bekentenis te maken die eigenlijk in de privésfeer had moeten blijven. Het eerste werk in de reeks is Sylvia Plath: The Missing Journal (2008) dat gebaseerd is op de dagboeken van Sylvia Plath. De dichteres begon op een obsessieve manier dagboeken bij te houden in haar kindertijd en bleef dit doen tot aan haar dood. Ze was zelfs van mening dat het “hopeloos is om ‘het leven te vatten’ indien je geen dagboek bijhoudt”. Het uitgangspunt voor het creëren van dit werk door Papaconstantinou was het feit dat na Plaths zelfmoord een van haar dagboeken “verdween” volgens Ted Hughes die zelf ook een tweede exemplaar vernietigde met het verslag van haar laatste dagen. Papaconstantinou herschrijft met een inktloze pen passages uit Sylvia Paths dagboek zodat enkel de lichte afdruk van de tekst zichtbaar is op het papier. In een poging om de samenhang van het vertellende te restaureren, te “herstellen” naait de artieste met zwarte draad de pagina’s aan elkaar. De verborgen reliëftekst wekt het idee op van een private bekentenis waarvan de passie en intensiviteit verloren zijn gegaan en die enkel nog een spoor achterlaat tussen de lijnen op het witte stuk van het papier.
Tina Pandi
Nina Papaconstantinou. Instead of writing, National Museum of Contemporary Art, Athens, 2011
