The Ephemeral
Ensemble
Ofschoon hij een veelvoud aan artistieke disciplines en technieken hanteert, is het efemere alomtegenwoordig in het oeuvre van James Lee Byars. In zijn performances ziet men een grote aandacht en voorliefde voor de kortstondigheid van een handeling. The Perfect Kiss is een frappant voorbeeld van zulk een minimale en vergankelijke actie. Deze performance bestond uit een in het zwart geklede Byars, die op subtiele wijze zijn lippen tuitte, waarna hij de kamer verliet. Zijn brieven, die men tevens als volwaardige kunstwerken moet beschouwen, getuigen van zijn voorkeur voor kwetsbare dragers. Het thema van de dood dient men in het verlengde van het vergankelijke te begrijpen. In zijn sculpturen en installaties zitten vaak al verwijzingen in de titel naar de dood, bijvoorbeeld The Figure of Death uit 1986. In de installatie/performance The Death of James Lee Byars uit 1994 "ensceneerde" hij zelfs zijn eigen dood. In de eigen geschiedenis is de performance The Perfect Place ( is on Top of Your Head) een in het oog lopend voorbeeld. Deze korte actie vond plaats voor een selecte groep genodigden in het Internationaal Cultureel Centrum en bestond enkel uit Byars die een witte orchidee op het hoofd van Lieve De Deyne, de vrouw van I.C.C. directeur Flor Bex Plaatste.
De 17 minuten durende film The 100 Images Are In One Second is een zeldzaam document dat ons de dag van vandaag toch in staat stelt de efemere "acties" van Byars enigszins te begrijpen. Het had echter niet veel gescheeld of Byars had ook hier een uiterst vluchtig document van gemaakt. De titel The 100 Images Are In One Second verwijst immers naar zijn oorspronkelijke plan om van al deze unieke beelden een film van welgeteld één seconde te maken.
