Ensemble

“Drie kariatiden, vrouwenbeelden, ondersteunen al eeuwenlang het timpaan (het driehoekig bovenstuk) van hun tempeltje. Weer en wind, vervuiling, de archeologen en het toerisme hebben ertoe bijgedragen dat wat er nog rest van het monument in erbarmelijke toestand verkeert. We zien de kariatiden ontwaken en hun ‘werkdag’ aanvatten. De afgetobde vrouwen met hangborsten torsen hun stenen last zo goed het kan. Een van de vrouwen valt van haar sokkel als een door de wind meegevoerde paraplu tegen haar aan smakt. Met de hulp van de twee anderen kan ze weer haar plaats innemen en wordt de schade beperkt. Het gaat echter helemaal mis als een houweel (van niet in beeld gebrachte archeologische activiteit) blijft haken in het kleed van de middelste kariatide. Twee van de drie vrouwen vallen van hun sokkel, het timpaan valt in gruizelementen. De derde blijft nog enige tijd overeind staan met een laatste blok steen, maar houdt het dan voor bekeken. Ze laat haar steen vallen en stapt naar beneden. Ondertussen zien we de eerste twee vrouwen op hoofse menuetmuziek door het landschap dansen. De derde volgt.”

En Nicole voegt daaraan toe: (2) “Het einde van het tempeltje betekent tevens het begin van het leven van de drie beelden in vrijheid, waar ze zo lang op hebben moten wachten. Dansend gaan ze een nieuwe toekomst tegemoet.”

---

Scenario en Regie: Nicole van Goethem

Productie: Willem Thijssen en 

Animatie: Jan Sanctorum

Muziek: Rudi Renson, Luk Redig en Jan Boonen

Zang: Anne Van der Vucht (dochter van Monique, Nicoles liefste zus.)

---

Maar waar gaat ‘Een Griekse Tragedie’ eigenlijk over?  Kijk op:  https://www.youtube.com/watch?v=ghhVXF-Zhn