Lucas Samaras
° 1936
Geboren in Kastoria (GR), leeft in New York (US).
Lucas Samaras
In 1948 emigreert hij naar New York met zijn familie. Tijdens de periode 1955-59 studeert hij aan de Faculty of Arts and Sciences van de Rutgers University. Hij studeert vervolgens kunstgeschiedenis aan de Columbia University maar ook drama aan de Stella Adler-acteerschool. Tijdens het hele traject van zijn artistieke reis experimenteert hij met verschillende expressiemiddelen. Hij neemt deel aan happenings uit zijn studentenjaren en werkt samen met artiesten als Jim Dine, Red Grooms en Claes Oldenburg. In 1960 creëert hij het eerste werk van zijn kenmerkende reeks Boxes. Tijdens de jaren zestig toont hij interesse in omgevingen via de reeks Rooms en nadien met de reeks Mirror Rooms, die hij later opnieuw ontdekt. In 1969 maakt hij de film Self met Kim Levin en als hoofdthema van het werk gewoon zichzelf.
Tijdens dezelfde tijdsperiode begint hij op systematische wijze fotografie en vooral het gebruik van de Polaroid-camera te ontdekken. Tijdens de periode van 1977-78 creëert hij de reeks Reconstructions – grote abstracte canvassen die hij maakt van strookjes materiaal. Tijdens de jaren tachtig en negentig creëert hij beeldhouwwerken, tekeningen, foto’s, schilderijen, kamerdecors maar ook juwelen. Hij produceert een reeks werken die kenmerkend zijn voor zijn stijl (Panoramas, 1984, Cubes, Pragmata, Trapezoids, 1994, Chairs, 1986 enz.). Vanaf de jaren negentig gebruikt hij ook computers in zijn werk. In 2000 begint hij aan de reeks Photoflicks (fotofilms), video’s die gemaakt worden via het gebruik van een Quick Time-programma.
Hij heeft zijn werk in verschillende belangrijke tentoonstellingen tentoongesteld (National Gallery, Athens, 2005, Museum of Modern Art, New York, 1969, 1975, 1992, Museum of Contemporary Art, Chicago, 1971, Whitney Museum of American Art, New York, 1972, Walker Art Center, Minneapolis, 1977, 1981, Watari, Tokyo, 1981, Centre Georges Pompidou, Paris, 1983 et al.). Ook op internationale groepstentoonstellingen is hij te vinden (Documenta, Kassel, 1968, 1972, 1977, Venice Biennale, 2009 et al.).
